Zakupy na targu w Korczy i lekcja historii w Voskopoje.

Kończy się sierpień i nasze wakacje też dobiegają końca. Chcemy na 1. wrześnie być w domu, więc już niewiele dni nam zostało, chcemy jednak każdy dzień wykorzystać w 100%.

Jadąc na kolejny kemping na j. Ochrydzkim zatrzymujemy się w Korczy. Głównym celem naszej wizyty jest targ. Zostawiamy samochód przy ulicy Frasheri (postój płatny, chodzi pan parkingowy, zbiera kasę i rozdaje bileciki) tuż obok nowej, prawosławnej katedry św. Jerzego. Katedra całkiem ładna i fotogeniczna :)

Nie mamy na szczęście problemu z trafieniem na bazar, znajdujemy ulicę Fan Noli i nią bez problemu docieramy do celu.

Zaczynamy od miodu, później kupujemy sery i oliwę, Następnie wino i raki. Na końcu oliwki, warzywa, melony i figi. Dodam, że wszystko można przed kupieniem spróbować :)

Część produktów zakupionych na targu spożyliśmy jeszcze w Albanii, część przywieźliśmy do domu, przepyszną oliwę oraz miód jeszcze mamy (choć już coraz mniej...). Tak dobrych oliwek chyba nigdy nie jadłam :) Polecam wizytę i zakupy na targu w Korczy, szczególnie, że ceny są bardzo przystępne :)

Obładowani zakupami wracamy do samochodu, po drodze trzeba chwilę odpocząć ;)

Pakujemy zakupy do samochodu, ledwo się mieszą ;) Następnie siadamy w kawiarence koło katedry. Pijemy kawę i obserwujemy szalejące dzieci, najbardziej szaleje oczywiście najmłodsza :D Dużo do szczęścia nie trzeba, wystarczy trochę tryskającej wody ;)

Z powodów czasowych nasz pobyt w Korczy ograniczyliśmy jedynie do wizyty na targu i spacerze po mieście, więc raczej słabo poznaliśmy miasto, jednak mieliśmy bardzo pozytywne odczucia.

Kolejnym przystankiem w naszej dzisiejszej podróży jest Voskopoje.

Voskopoje (dawniej Moskopole) założyli przybyli z północy tzw. Arumunowie, zwani też Wołochami. Ich potomkowie do dziś posługują się dialektem zbliżonym do języka rumuńskiego. Było największym arumuńskim miastem w dziejach. Do dziś funkcjonuje w kulturze Arumunów jako apoteoza utraconego raju. 

Jako miasto pojawiło się w źródłach pisanych w 1330 r. pod nazwą Moschopolis. Pod panowaniem tureckim rozwinęło się w znaczący na skalę całych Bałkanów ośrodek handlowy. Kroniki podają, że w poł. XVIII w. liczyło ponad 30tys. mieszkańców, miało 24 świątynie, bibliotekę i drukarnię (pierwszą w Albanii). 

Miasto padło wskutek serii najazdów albańskich i tureckich. Najpierw w 1769 roku miasto splądrowały wojska osmańskie. W 1788 roku albańskie wojska Alego Paszy z Tepeleny spaliły miasto i wygnały jego mieszkańców. Do reszty zostało zniszczone podczas I wojny światowej w 1916 roku. Resztki zabudowań uległy zniszczeniu podczas walk partyzanckich w II wojnie światowej. Do dziś przetrwało, częściowo w ruinie, siedem świątyń.

Czytając wcześniej o Voskopoje wyobrażałam je sobie jako niemal wymarłą wioskę na końcu świata. Okazuję się jednak, że od kilku lat miejscowość się rozwija. Albańczycy zaczęli doceniać jej walory turystyczne i rekreacyjne, wielu zamożnych mieszkańców Korczy ma tu swoje domy letniskowe. Voskopoje jest też jednym z nielicznych ośrodków narciarskich w Albanii. Są pensjonaty, hotele, restauracje. Turystów jednak nie widzieliśmy. Było natomiast lekkie zamieszanie w centrum, ponieważ prowadzone były jakieś roboty drogowe...

My jednak zanim dojedziemy do centrum, skręcamy w prawo i kierujemy się do cerkwi św. Anastazego. Nie ma problemu z odnalezieniem poszczególnych świątyń, do wszystkim prowadzą tabliczki, są w całym Voskopoje, więc wszędzie można trafić bez problemu :)

Cerkiew św. Anastazego z 1724r. z freskami z 1745r. 

Nie da się wejść do środka, można jedynie zajrzeć przez okienko:

Wracamy do samochodu i podjeżdżamy do położonego na zboczu kościółka, zupełnie nie pamiętam jego nazwy i nie mogę nigdzie znaleźć. Był jednak zamknięty a z zewnątrz zupełnie nieciekawy. My jednak siadamy na trawie obok, czas na drugie śniadanie. Mamy zakupione w Korczy byrki :)

Całkiem przyjemny stąd widok, do tego cisza i spokój, przynajmniej wtedy, kiedy dzieciaki przeżuwają i nie mogą gadać ;)

edziemy do centrum Voskopoje, na centralnym placyku jest pomnik (fotki bark, bo jak już pisałam były tu jakieś roboty drogowe i kiepsko to wszystko wyglądało).  Parkujemy samochód tuż obok i idziemy w kierunku cerkwi św. Mikołaja. 

Cerkiew św. Mikołaja z 1722r. z malowniczymi arkadami i kamiennym dachem. Wieżę-dzwonnice dobudowano dopiero w 1936r. 

Wchodzimy na dziedziniec...

Niestety do środka cerkwi nie da się wejść, zamknięte. Ponoć latem dyżuruje tu stróż, który za symboliczną opłatą umożliwia zwiedzenie świątyni. My stróża nie spotkaliśmy. A szkoda, bo ponoć w środku można zobaczyć piękne freski...

Musimy się zadowolić freskami pod arkadami:

Bardzo sympatyczny zakątek, nawet dzieciakom udziela się atmosfera tego miejsca :)

W Voskopoje można jeszcze zobaczyć cerkiew św. Eliasza oraz katedrę Matki Bożej. My jednak z tego rezygnujemy. Mamy jeszcze kawałek do przejechania, a po tym jak na poprzednim kempingu musieliśmy rozbijać namiot po ciemku, Ł. chce tym razem być wcześniej :)

Gorąco polecam wizytę zarówno w Korczy jak i w Voskopoje. Podobnie jak w okolicach Permetu ta Albania podoba nam się bardziej niż na wybrzeżu czy na północy kraju. 

Przed nami ostatni etap naszych albańskich wakacji, krótki pobyt na jeziorem Ochrydzkim, zapraszam na kolejne posty :)